-
1 μινύθω
II intr., become smaller or less, decrease,μινύθουσι δὲ οἶκοι ἐν σέλαϊ μεγάλῳ Il.17.738
;μινύθει δέ τε ἔργ' ἀνθρώπων 16.392
, cf. Hes.Op. 409; μινύθουσι δὲ οἶκοι, from want of heirs, ib. 244;μινύθει δέ τοι ἦτορ ἑταίρων Od.4.374
;μ. κραδίη Thgn.361
; ἀρετᾶς οὐ μινύθει (fort. μινύνθη)ἅμα σώματι φέγγος B.3.90
; μ. αἱ σάρκες shrink, waste, Hp.Art.53, Mochl.19: used by Trag. only in lyr., A.Th. 920, Eu. 374, S.OC 686;τὰς νύκτας ἔφασκον τῶ θέρεος μινύθειν Theoc.21.23
. (Cf. Skt. minóti, minā´ti 'diminish', 'violate', 'damage', Lat. minuo, etc.; cf. μείων.)
См. также в других словарях:
μινύθω — (Α) (μόνο στον ενεστ. και στον ιων. πρτ. μινύθεσκον) 1. καθιστώ κάτι μικρότερο, περικόπτω («Ζεὺς δ ἀρετὴν ἄνδρεσσιν ὀφέλλει τε μινύθει τε», Ομ. Ιλ.) 2. ελαττώνω κατά τον αριθμό 3. γίνομαι μικρότερος, ελαττώνομαι («μινύθῃ δὲ τε ἔργον», Ησίοδ.) 4.… … Dictionary of Greek
